I don't like Mondays...

Ik heb mij keihard overslapen vandaag. Het vriendje was vergeten de wekker te zetten, dat is namelijk zijn taakje. Even denken 'aah, hoe zalig toch spontaan wakker worden voor de wekker', maar dan dus lichte paniek... Haast en spoed and all that shit...so true: ik donder dus van de trap. Hoera de week begint!

Maar dan moet het diepdroevige van het verhaal nog komen. Het vriendje kwam opgeschrikt door het geweldige lawaai dat ik in mijn val veroorzaakte aandraven, en zegt 'Oh nee schat, uw strikje!'. Ik schat de ernst van de situatie niet meteen in. Het toeval wil dat ik vanochtend een strikjes-theme going on had in mijn outfit. Elio di Rupo-references gegarandeerd op kantoor...

Photo: ASOS

Was het de Forever 21-ring die de val niet overleefd had? Bwa, geen man over boord... denk ik vast. Maar neen, die bleek zowaar intact want ongetwijfeld vervaardigd uit uiterst kwaliteitsvol plastic!

Mijn nieuwe River Island-truitje dan eveneens voorzien van een stevige strik? Tenslotte hing deze bij levering (jawel een deel van mijn allereerste ASOS-bestelling, the first of many to come, maar ja: I'm an ASOS-newb!) al niet meer 100% vast, maar daaraan was snel verholpen met naald en draad en één flukse steek - uiteraard niet door mezelf.  Nope, another survivor...



Helaas... Het slachtoffer bleek het über-cute roze strikje aan mijn nieuwe Essentiel-handtas te zijn :( Driewerf kut! Gisteren nog in volle glorie op deze eigenste blog te zien, vandaag reeds zwaar verminkt...

Ain't this the saddest thing you've ever seen? :(

Bovendien doet de foto het strikje geen justice. Het is wel degelijk roze, voor de nagellakkenner onder ons zou ik de kleur het best omschrijven als 'I mainely eat lobster' van O.P.I.'s Touring America Collectie.

Tot zover het strikje.

Al beweert het vriendje dit met superglue te kunnen redden... I won't be holding my breath.